صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۳۶۰: مد عمر من چو نی در ناله و زاری گذشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مد عمر من چو نی در ناله و زاری گذشت از تهی مغزی حیاتم در سبکساری گذشت خواب غفلت فرصت وا کردن چشمی نداد روز من در پرده شب از سیه کاری گذشت در شبستان عدم شد شمع کافوری مرا آنچه از شبهای تار من به بیداری گذشت می توانم بی تأمل سینه زد بر تیغ کوه لیک نتوانم به آسانی ز همواری گذشت بر دل خوش مشربم چون سایه ابر بهار سختی دوران سنگین دل به همواری گذشت سجده گاه بیخودان را احترامی لازم است از در میخانه می باید به هشیاری گذشت ظالمان را آیه رحمت بود فرمان غزل چشم او در دور خط از مردم آزاری گذشت این جواب آن غزل صائب که خسرو گفته است ضایع آن روزی که مستان را به هشیاری گذشت صائب تبریزی