صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۳۴۳: زان کمان ابرو سر تسلیم پیچاندن نداشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زان کمان ابرو سر تسلیم پیچاندن نداشت رو به مرگ از قبله آن تیغ گرداندن نداشت از نگاهی بود ممکن کشتن ما عاجزان دست و تیغ نازنین خویش رنجاندن نداشت قابل فتراک اگر صید ضعیف ما نبود از ازل ای شاهباز حسن گیراندن نداشت چشم قربانی نمی دارد نگاه بی ادب از من حیران عذار خویش پوشاندن نداشت دور باش از خویشتن دارد سپند بی قرار از حریم وصل این بیتاب را راندن نداشت بر گهر گرد یتیمی آبروی عزت است از حریم وصل این بی تاب را راندن نداشت بر گهر گرد یتیمی آبروی عزت است از غبار هستی ما دامن افشاندن نداشت خون قربان گشتگان را دست دامنگیر نیست از سر خاک شهیدان راه گرداندن نداشت قاصدان را یک قلم نومید کردن خوب نیست نامه ما پاره کردن داشت گر خواندن نداشت زیر تیغ او که یک جان را دهد صد جان عوض نقد جان خویش را صائب نیفشاندن نداشت چون به عمر جاودان صائب تسلی گشت خضر؟ داشت سیری عالم امکان ولی ماندن نداشت صائب تبریزی