صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۳۴۰: هر که از عالم مجرد شد غم عالم نداشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که از عالم مجرد شد غم عالم نداشت مالک دینار شد هر کس که یک در هم نداشت گوهر مقصود را در دامن همت نیافت رخنه دل را صدف یک چند تا محکم نداشت این زمان هر آدمی صد دیو را ره می زند رفت آن عهدی که شیطان بیم از آدم نداشت شد فلک در روزگار این خسیسان تنگ چشم ورنه هرگز آفتابش چشم بر شبنم نداشت این جواب آن غزل صائب که می گوید نقی پا به زنجیر جنون چون من کسی محکم نداشت صائب تبریزی