صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۳۲۹: کی حذر از خون خلق آن غمزه خونریز داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی حذر از خون خلق آن غمزه خونریز داشت؟ داشت پرهیزی گر این بیمار، از پرهیز داشت تا نشد آب، از نقاب غنچه سر بیرون نکرد بس که گل شرمندگی زان روی شبنم خیز داشت رهنوردی بود چون شبدیز اگر پرویز را کوهکن هم قاصدی چون ناله شبخیز داشت برد همت ذره ما را به اوج آسمان ورنه کی خورشید پروای من ناچیز داشت؟ پرده تا برداشت از رخ بی نیازیهای حق زیر پا افکند هر کس هر چه دستاویز داشت در شهادتگاه وحدت عاشقان را یکسرند آن که بر سر تیشه زد، قصد سر پرویز داشت تا قیامت گر به من صائب بنازد دور نیست کی چو من آتش زبانی کشور تبریز داشت؟ صائب تبریزی