صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۳۲۵: بی تو امشب هر سر مویم جدا فریاد داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی تو امشب هر سر مویم جدا فریاد داشت هر رگم در آستین صد نشتر فولاد داشت ذوق خاموشی زبانم را به حرف آورده بود این جرس را اشتیاق پنبه بر فریاد داشت من که دارم سنگ بردارد ز پیش راه من؟ یار غاری کوهکن چون تیشه فولاد داشت کیست تا شوید غبار از صفحه خاطر مرا؟ جوی شیری پیش دست خویشتن فرهاد داشت تا سپند آن آتشین رخسار را در بزم دید آنچنان جست از سر آتش که صد فریاد داشت یاد ایامی که صائب در حریم زلف او پنجه من اعتبار شانه شمشاد داشت صائب تبریزی