صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۲۷۹: چهره گل چون بناگوش تو شبنم پوش نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چهره گل چون بناگوش تو شبنم پوش نیست خط ریحان چون خط سبز تو بازیگوش نیست گر چه در ظاهر بلبل سر گران افتاده است در بساط گل به جز خمیازه آغوش نیست ابر بی توفیق ما را از شفق پا در حناست ورنه دریای معانی یک نفس بی جوش نیست پرده غفلت حجاب چشم کافر نعمت است ورنه هر نیشی که گردون می زند بی نوش نیست از نظربازان برآورد آن خط مشکین غبار درد این میخانه کم از باده سرجوش نیست هر که از راه مدارا می کند خصمی بلاست می توان پرهیز کرد از سگ اگر خاموش نیست می دود گر جهان چون بوی یوسف راز عشق این نوای شوخ در بند لب خاموش نیست نشأه ای داریم صائب از جوانی شوختر در شراب کهنه ما گر به ظاهر جوش نیست صائب تبریزی