صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۲۶۵: کوه غم بر خاطر آزادمردان بار نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کوه غم بر خاطر آزادمردان بار نیست سایه ابر سبکرو بر گلستان بار نیست مرهم دلسوزی ارباب عقلم می کشد ورنه بر دیوانه من سنگ طفلان بار نیست داغ دارد گریه در شبهای وصل او مرا ابر اگر در وقت خود بارد، به دهقان بار نیست از بهای خویش افتادن بود بر دل گران ورنه بر یوسف نژادان چاه و زندان بار نیست ناله زنجیر باشد مطرب فیلان مست بر دل افلاک فریاد اسیران بار نیست آبروی رشته از بسیاری گوهر بود خوشه های دل بر آن زلف پریشان بار نیست شمع در راه نسیم صبحدم جان می دهد بوی پیراهن به چشم پیر کنعان بار نیست می شود از ابر بی نم تازه داغ تشنگان پای خون آلود بر خار مغیلان بار نیست از سبکروحان نگیرد عالم امکان غبار گردباد برق جولان بر بیابان بار نیست شوکت اسکندری بارست بر صافی دلان ورنه خضر نیک پی بر آب حیوان بار نیست هست محرومی ز سنگ کودکان بر دل گران ورنه بر من بی بری چون سرو چندان بار نیست نیست صائب جز تماشا بهره ما از جهان شبنم پا در رکاب ما به بستان بار نیست صائب تبریزی