صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۲۰۹: دل ز وصل دوست طرف آن چشم خون آلود بست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل ز وصل دوست طرف آن چشم خون آلود بست در صدف از اشک نیسان گوهر مقصود بست از نگاه خیره چشمان گشت نوخط عارضش از هجوم مشتری یوسف دکان را زود بست از بصیرت نیست مرهم کاری داغ جنون کوردل آن کس که چشم اختر مسعود بست گر توانی آب زد بر آتش خشم و غضب می توان گلدسته ها زین آتش نمرود بست پختگان از خود برون آرند آتش چون چنار از رگ خامی به آتش خویشتن را عود بست خواب غفلت کرد عالم را به چشم ما سیاه در به روی آفتاب این روزن مسدود بست مستی غفلت نمی خواهد شراب لاله رنگ تا به کی خواهی حنا بر پای خواب آلود بست؟ تر نخواهد گشت از اشک ندامت چهره اش هر که صائب چشم خود زین خانه پر دود بست صائب تبریزی