صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۱۳۵: آن که بزم غیر را از خنده پر گل کرده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن که بزم غیر را از خنده پر گل کرده است خاطر ما را پریشانتر ز سنبل کرده است من ندارم طالع از مقصود، ورنه بارها گل ز مستی تکیه بر زانوی بلبل کرده است این چه رخسارست، گویا چهره پرداز بهار آب و رنگ صد چمن را صرف یک گل کرده است جوهر ما از پریشانی نمی آید به چشم از نظر این چشمه را پوشیده سنبل کرده است سرکشی مگذار از سر تا نگردی پایمال کز تواضع خصم کم فرصت مرا پل کرده است نیست پروای ستم ما را که جان سخت ما خون عالم در دل تیغ تغافل کرده است صائب از افتادگی مگذر که ابر نوبهار قطره را گوهر به اکسیر تنزل کرده است صائب تبریزی