صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۱۳۲: هر که عاشق نیست خون در پیکرش افسرده ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که عاشق نیست خون در پیکرش افسرده ست گفتگو با زاهدان تلقین خون مرده است پشت سر بسیار خواهد دید عمر خضر را از دم تیغ شهادت هر که آبی خورده است در غم عاشق بود هر چند بی پرواست حسن فکر بلبل غنچه را سر در گریبان برده است بوی خون می آید امروز از لب میگون یار تا به یاد او که دندان بر جگر افشرده است؟ در غریبی وا شود صائب دل ارباب درد غنچه ما تا بود در بوستان پژمرده است صائب تبریزی