صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۰۸۹: آن که چاک سینه ام از غمزه بیباک اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن که چاک سینه ام از غمزه بیباک اوست خنده صبح قیامت یک گریبان چاک اوست باده عشق از سبکروحی به ما آمیخته است ورنه روی آسمان نیلی ز دست تاک اوست برق می بوسد زمین خاکساران را ز دور وقت آن کس خوش که تخمش در زمین پاک اوست دام راه ما نگردد حلقه زلف مجاز ما و صیادی که گردون حلقه فتراک اوست مرگ می ترسد ز عاشق، ورنه در روی زمین هر که را گیرند نام از سرکشان، در خاک اوست آن که صائب نعل ما از شوق او در آتش است خرده انجم سپند روی آتشناک اوست صائب تبریزی