صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۰۴۵: حسن عالمسوز ماه من دو بالای گل است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حسن عالمسوز ماه من دو بالای گل است کج نگه کردن به دستارش چه یارای گل است؟ گلفروش باغ، ناز باغبانان می کشد لاله چین دشت ایمن را چه پروای گل است؟ بیغمی بنگر که با این داغ های آتشین چشم کافر نعمت ما را تمنای گل است از سر مینای پر می پنبه بردارید زود شعله را بر گوشه دستارکی جان گل است؟ هر که دارد شیشه ای خود را به گلشن کی کشد؟ وعده گاه دختر رز باز در پای گل است شوخ چشمی بین که با خصمی چو خورشید بلند شبنم گستاخ ما محو تماشای گل است صائب تبریزی