صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۰۴۳: هر چه امروزست بار خاطرت فردا گل است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر چه امروزست بار خاطرت فردا گل است در جگرخاری که اینجا بشکند آنجا گل است انبساط ماست موقوف گشاد کار خلق فتح بابی هر که را رو می دهد ما را گل است هر که با نیکان نشیند رنگ نیکان بر کند چون ز می سیراب گردد پنبه مینا گل است می پرستان در خزان عیش بهاران می کنند قلقل میناست بلبل، باده حمرا گل است پرده بیگانگی نبود میان حسن و عشق در حریم بیضه بلبل گرم صحبت با گل است قدر خاک افتاده را سرگشتگان دانند چیست نقش پا گمراه را در دامن صحرا گل است هست با هر داغ من پیوند خاصی عشق را برگ برگ این چمن پیش چمن پیرا گل است صحبت روشن ضمیران سرخ رویی بر دهد شاخ مرجان در کنار بحر سر تا پا گل است از فروغ شمع صائب نیست غم پروانه را رهنورد شوق را آتش به زیر پا گل است صائب تبریزی