صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۹۹۷: خاکساری پشتبان ویرانه ما را بس است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خاکساری پشتبان ویرانه ما را بس است بی سرانجامی نگهبان خانه ما را بس است لشکر بیگانه ای این ملک را در کار نیست آمد و رفت نفس ویرانه ما را بس است ابر اگر چون برق، خشک از مزرع ما بگذرد آبروی خود چو گوهر دانه ما را بس است نقش در سیماب نتواند گرفتن خویش را بی قراری بت شکن بتخانه ما را بس است گنج در ویرانه صائب جمع سازد خویش را از دو عالم گوشه ای ویرانه ما را بس است صائب تبریزی