صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۹۵۸: صیقل آیینه ما گوشه ابروی ماست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صیقل آیینه ما گوشه ابروی ماست عینک ما چون حباب از کاسه زانوی ماست گر چه در صحرای امکان پای خواب آلوده ایم لامکان پر گرد وحشت از رم آهوی ماست از شبیخون اجل منصور ما را باک نیست دار مانند کمان حلقه بر بازوی ماست از کمینگاه حوادث طبل وحشت خورده ایم کار پیکان می کند هر کس که در پهلوی ماست غنچه سان هر چند سر در جیب خود دزدیده ایم عطسه بی اختیار صبحدم از بوی ماست فکر رنگین از بهار خاطر ما لاله ای است مصرع برجسته سروی از کنار جوی ماست گر چه ما صائب زبان لاف را پیچیده ایم گوش بر هر جا که اندازند گفت و گوی ماست صائب تبریزی