صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۹۴۵: از دل سخت بتان از ناله ای فریاد خاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از دل سخت بتان از ناله ای فریاد خاست خوش همایون طایری زین بیضه فولاد خاست من که در خاموشی از آیینه می بردم سبق نوخطی دیدم که از هر موی من فریاد خاست تا دل سنگین شیرین هیچ جا منزل نکرد هر شراری کز زبان تیشه فرهاد خاست ماه بر گردن نهاد از هاله طوق بندگی سرو موزون تو تا از گلشن ایجاد خاست می کند چون دام، چشم شوخ انجم را به خاک از خرام او مرا گردی که از بنیاد خاست در شکست قلب ما آن زلف و کاکل بس نبود؟ کان غبار خط مشکین هم پی امداد خاست وای بر بی طاقتان، کز روی آتشناک او چون سپند از مهر خاموشی مرا فریاد خاست ساغرش چون لاله صائب دایم از می سرخ روست هر که از خاک سیه با داغ مادرزاد خاست صائب تبریزی