صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۹۴۲: از دو عالم فارغم، آزاده ای چون من کجاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از دو عالم فارغم، آزاده ای چون من کجاست؟ زیر دست سایه ام، افتاده ای چون من کجاست؟ درد را سر، داغ را لخت جگر، غم را دلم درد و داغ عشق را آماده ای چون من کجاست؟ نقش یوسف طلعتان خواب پریشان من است در بساط خاک، لوح ساده ای چون من کجاست؟ نه به لنگر کار دارم نه به ساحل بازگشت عشق را کشتی به طوفان داده ای چون من کجاست؟ سایه ام چون سرو بر دوش گلستان بار نیست در جهان آب و گل، آزاده ای چون من کجاست؟ دنیی و عقبی نمی گردد به گرد خاطرم از دو عالم بر کنار افتاده ای چون من کجاست؟ شسته است از چشم انجم خواب، جوش مستیم در خم افلاک صائب باده ای چون من کجاست؟ صائب تبریزی