صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۸۴۸: به ادب نوش، جام دولت را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به ادب نوش، جام دولت را مده از کف زمام دولت را در چراگاه آرزو مگذار توسن بی لجام دولت را به نفس های آتشین چون شمع زنده دل دار، شام دولت را هزل در دیده ها سبک سازد پله احتشام دولت را به قوام آورد گران حلمی باده کم قوام دولت را دست جودست شمسه زرین قصر عالی مقام دولت را نتوان جز به دست حزم گرفت آستین دوام دولت را جوی شیرست چرب نرمی خلق صحن دارالسلام دولت را مد انعام، تار شیرازه است دفتر انتظام دولت را می کند تار و مار، باد غرور سر زلف نظام دولت را به دو دست دعا نگه دارند شهسواران زمام دولت را در فلاخن نهد سبکساری لنگر احتشام دولت را از بلندی پایه همت نردبان ساز، بام دولت را صبح محشر نمی کند بیدار باده نوشان جام دولت را اهل معنی به فکرت صائب زنده دارند نام دولت را صائب تبریزی