صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۸۲۶: کم نیست جگرداری پیران ز جوانها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کم نیست جگرداری پیران ز جوانها کار دم شمشیر کند پشت کمان ها مفتاح نهانخانه اسرار، خموشی است تا چند بگردی چو زبان گرد دهان ها؟ گویایی جانهاست به گفتار تو موقوف واکن لب و بگشا گره از رشته جان ها از شرم و حیا پرتو رخسار تو افزود این آینه شد صیقلی از آینه دان ها جز قد خدنگ تو که دلها هدف اوست یک تیر که دیده است که آید به نشان ها؟ ابروی تو چون از نگه گرم نشد نرم؟ از آتش اگر نرم شود پشت کمان ها تا شد عرق افشان گل رخسار تو چون ابر کردند گهرها چو صدف باز دهانها تا آینه روی تو شد انجمن افروز شد آه گره در جگر لاله ستان ها تا کی زنی ای نکهت گل حلقه بر این در؟ در خلوت ما راه ندارند گران ها چون آب کز استادن بسیار شود سبز از مهلت ایام شود تیره، روان ها تا مهر خموشی نزنی بر لب گفتار صائب نشوی چون صدف از پاک دهان ها صائب تبریزی