صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۸۲۵: ای خانه زنبور ز فکر تو جگرها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای خانه زنبور ز فکر تو جگرها آیینه حیرت ز جمال تو نظرها مژگان نبود گرد نظرها، که بود چاک از شوق لقای تو گریبان نظرها از سنگدلی بود که از شرم لب تو در صلب صدف آب نگشتند گهرها از شمع برونی نشود بزم درون گرم چون لاله مگر داغ بروید ز جگرها زنهار که در بحر رضا دامن دل را چون موجه به ساحل مکش از دست خطرها در دایره موی شکافان حقیقت در زلف پر آشوب شکست است ظفرها زنهار که از خانه برون پا نگذاری پر خار نفاق است همه راهگذرها از شرم دهان تو که چون دیده مورست در حوصله مور خزیدند شکرها فریاد که این بی خبران خاطر ما را کردند پریشان چو سر زلف خبرها صائب ز سر صدق مقیم در دل باش تا چند توان گشت چو خورشید به درها؟ صائب تبریزی