صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۸۰۵: از بدگهری می شکند گوهر رز را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از بدگهری می شکند گوهر رز را در دل چه گره هاست ز زاهد بر رز را حاشا که گذارد کرم ساقی کوثر در گلشن فردوس ملامتگر رز را یک دانه انگور به زاهد مچشانید حیف است فکندن به وبال اختر رز را ای شیشه می چند دهن بسته نشینی؟ با جام بکن عقد روان دختر رز را صائب اگر از نشأه می چشم دهی آب از آب گهر سبز نمایی سر رز را صائب تبریزی