صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۸۰: دل را ز قید جسم رها می کنیم ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل را ز قید جسم رها می کنیم ما این دانه را ز کاه جدا می کنیم ما عمر دوباره در گره روزگار نیست جان را به زلف یار فدا می کنیم ما در ظرف بحر رحمت حق آب و خون یکی است اندیشه صواب و خطا می کنیم ما آه این چنین اگر شکند آستین سعی پیراهن سپهر، قبا می کنیم ما افتد غزال دولت اگر در کمند ما از همت بلند رها می کنیم ما می می کشیم و خنده مستانه می زنیم با این دو روزه عمر چها می کنیم ما مهمان مرگ بر در دل حلقه می زند تا فکر آشیان و سرا می کنیم ما در قلزمی که نیست سر نوح در حساب همچون حباب، کسب هوا می کنیم ما با شوخ دیدگان نتوان هم نواله شد زین خوان نصیب خویش جدا می کنیم ما نگشود صائب از مدد خلق هیچ کار از خلق روی دل به خدا می کنیم ما صائب تبریزی