صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۷۵: دل از قضا به دست رضا داده ایم ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل از قضا به دست رضا داده ایم ما عمری است تا رضا به قضا داده ایم ما هر چند از بلای خدا می رمند خلق دل را به آن بلای خدا داده ایم ما روی تو روشن از نفس گرم ما شده است آیینه را به آه جلا داده ایم ما از خال او پناه به زلفش گرفته ایم تن در بلا ز بیم بلا داده ایم ما چون استخوان ما نشود آب از انفعال؟ رزق سگ ترا به هما داده ایم ما حسن مجاز را به حقیقت گزیده ایم در کعبه دل به قبله نما داده ایم ما چون خار، رخت بر سر دیوار برده ایم ترک بهار نشو و نما داده ایم ما هستی ز ما مجوی که در اولین نفس این گرد را به باد فنا داده ایم ما چندین هزار تشنه جگر را ازین سراب چون موج، سر به آب بقا داده ایم ما نتوان خرید عمر به زر، ورنه همچو گل زر با سپر به باد صبا داده ایم ما از یکدگر گونه نریزیم چون حباب؟ دربسته خانه را به هوا داده ایم ما صائب ز روزنامه اقبال خویشتن فردی به دست بال هما داده ایم ما صائب تبریزی