صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۶۲: داغ است لاله زار دل دردمند ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داغ است لاله زار دل دردمند ما خواند نوا به آتش سوزان سپند ما تا دور ازان لب شکرین همچو نی شدیم ترجیع بند ناله بود بندبند ما ما از شراب لعل به همت گذشته ایم سیلاب گیر نیست زمین بلند ما از درد و داغ عشق تهی ساخت سینه را کفران نعمت دل نادردمند ما از قید عشق، بلبل ما خوش نوا شود بند زبان ما چو قلم نیست بند ما هر چند رشته می شود از پیچ و خم گره گردد ز پیچ و تاب رساتر کمند ما سنگین دلی تو، ورنه ز فریاد آتشین سوراخ می کند دل مجمرسپند ما از زهر چشم سنگدلان امن نیستیم چون پسته در لباس بود نوشخند ما سالم ز آب خنجر قصاب بگذرد گر تن به فربهی ندهد گوسفند ما موی سفید، غفلت ما را زیاده کرد این تازیانه شد رگ خواب سمند ما صائب چو آفتاب جهانگیر می شود حسنی که خوش کند دل مشکل پسند ما صائب تبریزی