صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۳۹: طاقت کجاست روی عرقناک دیده را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طاقت کجاست روی عرقناک دیده را؟ آرام نیست کشتی طوفان رسیده را شبنم ز باغبان نکشد منت وصال معشوق در کنار بود پاک دیده را با هیچ بد گهر نشود چرخ سینه صاف خون است شیر، کودک پستان گزیده را از بس شنیده ام سخن ناشنیدنی گویم شنیده ام سخن ناشنیده را بی شور عشق چاشنیی با حیات نیست تلخ است زندگی ثمر نارسیده را یاد بهشت، حلقه بیرون در بود در تنگنای گوشه دل آرمیده را چون سگ گزیده ای که نیارد در آب دید آیینه می گزد من آدم گزیده را در پرده ماند شور من از سردی سپهر آب است شیشه جوش می نارسیده را خونی که می خورند به از شیر مادرست مردان از محبت دنیا بریده را شوخی که دارد از دل سنگین به کوه پشت می دید کاش صائب در خون تپیده را صائب تبریزی