صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۱۸: پیچیده است دست تو دست کلیم را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیچیده است دست تو دست کلیم را در حقه کرده لعل تو در یتیم را موج از حقیقت گهر بحر غافل است حادث چگونه درک نماید قدیم را؟ در قتل ما به نرگس خود مصلحت مبین کاندیشه صحیح نباشد سقیم را! دریاست داغ حوصله من، که چون صدف می پرورم به دست تهی صد یتیم را مخصوص اهل حال بود گوشمال عشق آتش دهد فشار، گل خوش شمیم را گرد خجالت از رخ سایل که می برد؟ شرم کرم اگر نگدازد کریم را فقر سیاهرو محک بخل و همت است محتاج از کریم شناسد لئیم را صائب ز بنده های باخلاص می شود هر کس به یک طرف نهد امید و بیم را صائب تبریزی