صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۰۱: دیوانه کرد سبزه خطت بهار را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دیوانه کرد سبزه خطت بهار را در خاک و خون کشید رخت لاله زار را هر موی دلفریب تو شیرازه دلی است متراش زینهار خط مشکبار را مگذر ز حسن ترک که در گوشمال دل دست دگر بود کمر بهله دار را دست حنایی تو ز نیرنگ دلبری یکدست کرد حسن خزان و بهار را سنگ یده است مهره گهواره یتیم جز گریه کار نیست دل داغدار را چون شوق پای در جگر سنگ بفشرد با کبک هم خرام کند کوهسار را صائب حریف سیلی باد خزان نه ای پیش از خزان ز خود بفشان برگ و بار را صائب تبریزی