صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۰۰: روی تو سوخته است دل لاله زار را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روی تو سوخته است دل لاله زار را در غنچه کرده است حصاری بهار را برده است جستجوی تو آرامش از جهان از کبک پای کم نبود کوهسار را ظلم است شستن آیه رحمت به آب تیغ متراش زینهار خط مشکبار را شب زنده دار باش که خورشید می دهد در دیده جای، شبنم شب زنده دار را روزی طلب به تیغ زبان کن که نیش برق گوهر فشان کند رگ ابر بهار را از قرب اهل حال شود چوب خشک سبز منصور می کند شجر طور دار را غیرت به سوز عاریتی تن نمی دهد جوهر برآورد ز دل آتش چنار را دور از گهر غبار یتیمی نمی شود نتوان ز یاد برد من خاکسار را دشنام تلخ صائب ازان لب مرا بس است حاجت به نقل نیست می خوشگوار را صائب تبریزی