صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۶۹۲: ترجیح می دهد به پدر اوستاد را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترجیح می دهد به پدر اوستاد را هر کس شناخته است بیاض و سواد را با نیک و بد چو شیر و شکر جوش می زند دریافت هر که چاشنی اتحاد را در زیر آسمان نبود صبح بی شفق خون در پیاله است جبین گشاد را زخم زبان چه کار به سرگشتگان کند؟ پروای خار و خس نبود گردباد را تلخی کشان عشق نگیرند جام زهر در محفلی که راه بود نوش باد را از ابر بی نیاز بود تیغ آبدار حاجت به باده نیست روان های شاد را زهرست شکری که مکرر نمی شود بدخو مکن به وصل، دل نامراد را شایسته خدا و رسول است اعتقاد ضایع مکن به اهل جهان اعتقاد را زنهار در درستی خط سعی کن که هست خط شکسته، خواب پریشان سواد را صائب امید هست که آن خط عنبرین روشن کند سواد من بی سواد را صائب تبریزی