صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۶۶۴: رسید صبر به فریاد بینوایی ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رسید صبر به فریاد بینوایی ما کلید روزی ما شد شکسته پایی ما عجب که دیده ما سیر گردد از نعمت که ساختند نگون، کاسه گدایی ما سبک چو ابر بهاران ز لاله زار، گذشت ز خارزار ملامت برهنه پایی ما ز لطف بیشتر از قهر دلشکسته شویم ز سنگ سخت تر افتاده مومیایی ما به نور عاریه محتاج نیستیم چو ماه که هست از نفس خویش روشنایی ما نمی رسد به هدف گر به آسمان رفته است نکرده ترک هوا، ناوک هوایی ما ز بس چو غنچه پیکان گرفته دل گشتیم نسیم دست کشید از گرهگشایی ما صائب تبریزی