صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۶۵۹: حدیث خام مجویید در رساله ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حدیث خام مجویید در رساله ما به مهر داغ رسیده است برگ لاله ما چو جام لاله، می ما چکیده داغ است کراست زهره که بر لب نهد پیاله ما؟ چو جامه حرم کعبه می نهد بر چشم به دست هر که فتد فردی از رساله ما به داغ سینه مجروح ما مبین زنهار که خنده در دهن کبک سوخت لاله ما چو لاله با جگر گرم عشق می بازیم ز داغ خویش بود عنبرین کلاله ما ز رزق ما فلک سفله باز می گیرد درین بساط اگر رم خورد غزاله ما مکن ز خلوت آغوش ما تهی پهلو که مه تمام شود در حصار هاله ما عبث به سینه ما داغ می نهد گردون که چون سپند جهد مهر از قباله ما به داغ عشق ملایم نمی شود صائب دلی که نرم نگردد ز آه و ناله ما صائب تبریزی