صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۶۵۲: چو دیگران نه به ظاهر بود عبادت ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو دیگران نه به ظاهر بود عبادت ما حضور قلب نمازست در شریعت ما ازان ز دامن مقصود کوته افتاده است که پیش خلق درازست دست حاجت ما نکرده ایم چو شبنم بساطی از گل پهن چو غنچه بر سر زانوست خواب راحت ما چو عنکبوت، مگس را نمی کنیم قدید هماشکار بود جذبه قناعت ما نهال خوش ثمر رهگذار طفلانیم که برگریز بود موسم فراغت ما اگر در آتش سوزان هزار غوطه خورد صدا بلند نسازد سپند غیرت ما تلاش گوشه عزلت ز تنگ خلقی هاست وگرنه بهر خدا نیست کنج عزلت ما که سرو قد ترا راه می تواند زد؟ ز جلوه تو شود نقد اگر قیامت ما چراغ رهگذریم اوفتاده در ره باد که تا به سایه دستی کند حمایت ما؟ ازان به دامن صحرا شکسته ایم قدم که عالمی شود آسوده از ملامت ما درین حدیقه گل، صائب از مروت نیست که غنچه ماند در جیب، دست رغبت ما صائب تبریزی