صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۶۲۵: کجا به دام کشد سایه نهال مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا به دام کشد سایه نهال مرا شکوفه خنده شیرست از ملال مرا فروغ گوهر من از نژاد خورشیدست به خیرگی نتوان کرد پایمال مرا چنین که لقمه غم در گلوی من گره است می حرام بود روزی حلال مرا چسان به خنده گشایم دهن، که همچون برق لب شکفته بود مشرق زوال مرا پی شکست من ای سنگ، پر بهم مرسان که می کند تپش دل شکسته بال مرا فریب عشوه دنیا نمی خورم صائب نظر به حسن مآل است نه به مال مرا صائب تبریزی