صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۵۶۸: گرد اندوه پذیرد ز طرب سینه ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرد اندوه پذیرد ز طرب سینه ما سبزی بخت شود زنگ بر آیینه ما روز تعطیل به عرفانکده مشرب نیست صبح شنبه خجل است از شب آدینه ما همچو خورشید بود بر همه عالم روشن که می کهنه بود همدم دیرینه ما صرفه از ما نبرد خصم به روبه بازی ناخن شیر دماند ز جگر کینه ما صائب از فیض هواداری آن زلف سیاه نافه مشک بود خرقه پشمینه ما صائب تبریزی