صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۵۴۷: تندی خوی ضرورست سخن آیین را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تندی خوی ضرورست سخن آیین را که بنوشند به تلخی، می لب شیرین را بلبلانی که نظر بر رخ گل وا کردند چه شناسند قماش سخن رنگین را برد و بر طاق فراموشی جاوید گذاشت تیشه صافدلم آینه شیرین را کیست از عهده این وام سبکبار شود؟ گر نبخشد به کسی دختر رز کابین را دست در دامن می زن که رسانید به چرخ نسبت سلسله تاک، سر پروین را عشق اندیشه ندارد ز نگهبانی عقل دزد خاموش کند شمع سر بالین را دل صائب چه غم از نیش ملامت دارد؟ نیست اندیشه ای از خار، کف گلچین را صائب تبریزی