صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۵۳۴: از گلستان نشود غنچه دل باز مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از گلستان نشود غنچه دل باز مرا پنجه سرو بود چنگل شهباز مرا می توان ناله شنید از کف خاکستر من نشود سوختگی سرمه آواز مرا پرده ساز شود نه فلک از ناله من ندهد سرمه گر آن چشم فسونساز مرا زحمت آینه من مده ای روشنگر دل سیه می شود از منت پرداز مرا آخرالامر عنانداری من خواهد کرد شهسواری که عنان داد ز آغاز مرا دفتر بال و پرش طعمه مقراض شود آن که افکند ز سر رشته پرواز مرا صبر چندان که در خانه به رویم بندد کشش دل کشد از خانه برون باز مرا گوش بر بانگ هم آواز ندارم صائب بس بود ز اهل سخن خامه هم آواز مرا صائب تبریزی