صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۵۳۳: برسانید به خاک قدم یار مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برسانید به خاک قدم یار مرا که رسانید به جان این دل بیمار مرا وقت نازک تر ازان موی میان گردیده است می کنی رحمی اگر بر دل افگار مرا زخمی غیرت خارم، ز چمن بیزارم می گزد خنده گل بیشتر از خارمرا عقده در کار من از غنچه دهان دگرست ناخن گل نگشاید گره از کار مرا شکوه از کوتهی بخت، گل بی دردی است می رسد نیش ز خار سر دیوار مرا گوهر قدر خود و قیمت من می شکنی مبر ای چرخ فرومایه به بازار مرا به سلم خاک مرا پیر مغان خشت زده است که برون می برد از خانه خمار مرا؟ آنقدر صائب از اوضاع جهان دلگیرم که غم از دل نبرد خنده دلدار مرا صائب تبریزی