صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۵۰۶: نیست اندیشه ای از زخم زبان سرکش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست اندیشه ای از زخم زبان سرکش را خار و خس بستر سنجاب بود آتش را بهره از عمر بود تیره روانان را بیش زودتر جذب کند خاک می بی غش را خوابش از بستر بیگانه پریشان نشود هر که در زندگی از خاک کند مفرش را چشم بر شست تو دارند غزالان حرم خالی از تیر به بازیچه مکن ترکش را به جز از جاذبه مهر و محبت صائب کیست از خانه برون آورد آن سرکش را؟ صائب تبریزی