صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۴۲۴: نگه دار از لب پیمانه آن لبهای میگون را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگه دار از لب پیمانه آن لبهای میگون را که با خون شسته است ای خونی شرم و حیا خون را؟ مشو غافل ز مکر دختر رز هوش اگر داری که این مکار می گیرد رگ خواب فلاطون را حریف زخم دندان ملامت نیست لبهایت مکن نقل حریم میکشان آن نقل موزون را نمی ارزد به حرف تلخ، عیش باده شیرین پی یک قطره می بر لب منه صد کاسه خون را حدیث توبه را با ساده لوحان در میان افکن مکن در کار پی بر کردگان این نعل وارون را خرام بی خودی دست طمع در آستین دارد مده در مجلس می جلوه آن بالای موزون را به عذر آن که نشنیدی نصیحت های صائب را به شیرینی بگیر از دست او این کاسه خون را صائب تبریزی