صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۳۵۳: به دست خود کند بیدادگر بنیاد دولت را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به دست خود کند بیدادگر بنیاد دولت را ستمگر لشکر بیگانه می سازد رعیت را دو چندان می شود راه از میان راه خوابیدن به گورافکن، اگر داری بصیرت، خواب راحت را ندارد بخیه ای غیر از فشردن بر جگر دندان اگر بر دل رسد زخمی ز دوران اهل غیرت را مشو ای شمع از شکر هواداران خود غافل که کفران سیلی صرصر کند دست حمایت را سویدای دل آتش نمی شد تخم امیدم اگر می بود آبی در جگر ابر مروت را نیندیشد ز درد و غم دل خوش مشرب صائب نسازد تنگ جوش خلق، صحرای قیامت را صائب تبریزی