صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۳۳۸: اگر غفلت نهان در سنگ خارا می کند ما را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر غفلت نهان در سنگ خارا می کند ما را جوانمردست درد عشق، پیدا می کند ما را ندارد صرفه ای آیینه ما را جلا دادن شود رسوای عالم هر که رسوا می کند ما را تماشای بساط زودسیر عالم امکان نظر پوشیدنی دارد که بینا می کند ما را اگر روشنگر حیرت به حال ما نپردازد که دیگر ساده از نقش تمنا می کند ما را؟ اگر چون قطره در دریای کثرت راه ما افتد خیال دور گرد یار، تنها می کند ما را به تلخی قطره ما را ز دریا ابر اگر گیرد به شیرینی دگر در کار دریا می کند ما را کدامین غبن ازین افزون بود ما بی نیازان را؟ که چرخ بی بصیرت خرج دنیا می کند ما را ز چشم بد خدا آن چشم میگون را نگه دارد! که در هر گردشی مست تماشا می کند ما را همین عشقی که روز ما ازو شب شد، اگر خواهد به داغی آفتاب عالم آرا می کند ما را اگر چون شانه از هر چاک، دل راهی کند پیدا همان زلف سبکدستش ز سر وا می کند ما را چنین معلوم شد از گوشمال آسمان صائب که بهر محفل دیگر مهیا می کند ما را صائب تبریزی