صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۳۱۷: منال از نقش کم گر شد قمارت بدنشین اینجا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منال از نقش کم گر شد قمارت بدنشین اینجا که چشم بد به قدر نقش باشد در کمین اینجا اگر خواهی که نگذارد کسی انگشت بر حرفت به هر نقشی مده از سادگی تن چون نگین اینجا کلید گنج شو، نه قفل در، ارباب حاجت را که ماری می شود هر چین که داری بر جبین اینجا شنیدی روزی آدم چه شد از خوردن گندم به نان جو قناعت کن ز نان گندمین اینجا زر بی غش ز پاکی خط پاکی در بغل دارد نیندیشد ز دوزخ هر که گردد پاک دین اینجا کمر نابسته خواهی طعمه سیل حوادث شد مکن رخت اقامت پهن ای کوتاه بین اینجا ز خامی های طینت آن قدر از پای ننشستی که گور خویش را کردی تنور آتشین اینجا به دامان تو از صحرای محشر گرد ننشیند اگر افشانده ای گردی ز دل های غمین اینجا مگر غافل شدی کز خرمن چرخ است رزق تو؟ که گردن کج کنی چون خوشه، پیش خوشه چین اینجا ز تنهایی نخواهی کرد وحشت در لحد صائب اگر پیش از اجل گردیده ای عزلت گزین اینجا صائب تبریزی