ابوسعید ابوالخیر
رباعی ها
رباعی 621 تا رباعی 630
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رباعی شمارهٔ ۶۲۱ ای روی تو مهر عالم آرای همه وصل تو شب و روز تمنای همه گر با دگران به ز منی وای بمن ور با همه کس همچو منی وای همه رباعی شمارهٔ ۶۲۲ سودا به سرم همچو پلنگ اندر کوه غم بر سر غم بسان سنگ اندر کوه دور از وطن خویش و به غربت مانده چون شیر به دریا و نهنگ اندر کوه رباعی شمارهٔ ۶۲۳ هستی که ظهور می کند در همه شی خواهی که بری به حال او با همه پی رو بر سر می حباب را بین که چسان می وی بود اندر وی و وی در می وی رباعی شمارهٔ ۶۲۴ ای خالق ذوالجلال و ای بار خدای تا چند روم دربدر و جای به جای یا خانه امید مرا در دربند یا قفل مهمات مرا دربگشای رباعی شمارهٔ ۶۲۵ دارم صنمی چهره برافروخته ای وز خرمن دهر دیده بر دوخته ای او عاشق دیگری و من عاشق او پروانه صفت سوخته ای سوخته ای رباعی شمارهٔ ۶۲۶ من کیستم آتش به دل افروخته ای وز خرمن دهر دیده بر دوخته ای در راه وفا چو سنگ و آتش گردم شاید که رسم به صبحت سوخته ای رباعی شمارهٔ ۶۲۷ آنم که توام ز خاک برداشته ای نقشم به مراد خویش بنگاشته ای کارم چو بدست خویش بگذاشته ای می رویم از آنسان که توام کاشته ای رباعی شمارهٔ ۶۲۸ ای غم که حجاب صبر بشکافته ای بی تابی من دیده و برتافته ای شب تیره و یار دور و کس مونس نه ای هجر بکش که بی کسم یافته ای رباعی شمارهٔ ۶۲۹ من کیستم از خویش به تنگ آمده ای دیوانهٔ با خرد به جنگ آمده ای دوشینه به کوی دوست از رشکم سوخت نالیدن پای دل به سنگ آمده ای رباعی شمارهٔ ۶۳۰ یا پست و بلند دهر را سرکوبی یا خار و خس زمانه را جاروبی تا چند توان وضع مکرر دیدن عزلی نصبی قیامتی آشوبی ابوسعید ابوالخیر