صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۸۷: زیر شمشیر حوادث پای بر جاییم ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زیر شمشیر حوادث پای بر جاییم ما رو نمی تابیم از سیلاب، دریاییم ما پرده غفلت نمی گردد بصیرت را حجاب گر چه از پوشیده چشمانیم، بیناییم ما مطلب ما گوهر عبرت به دست آوردن است گر به ظاهر همچو طفلان در تماشاییم ما شبنم ما را ز گل آتش بود در زیر پا کز نظربازان آن خورشید سیماییم ما وحشت ما کم نگردد ز اجتماع دوستان چون الف با هر چه پیوندیم، تنهاییم ما نیست خواب غفلت ما را به بیداری امید چون ره خوابیده در دامان صحراییم ما کرده ایم از خودحسابی نقد بر خود حشر را فارغ از اندیشه دیوان فرداییم ما با رفیقان موافق، بند و زندان گلشن است هر که شد دیوانه، چون زنجیر همپاییم ما سیل نتواند غبار ما ز کوی یار برد کز نظربندان آن مژگان گیراییم ما پیش پا دیدن ز ما صائب نمی آید چو شمع بس که محو جلوه آن قد رعناییم ما صائب تبریزی