صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۵۵: تا خرام قامت او برد از سر هوش ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا خرام قامت او برد از سر هوش ما پشت بر دیوار چون محراب ماند آغوش ما آمدی ای عشق و آتش در صلاح ما زدی خوب کردی، پینه ای بود این ردا بر دوش ما جوهر ما را می لعلی نمایان می کند می شود از باده افزون آب و رنگ هوش ما جام ما در پرده دارد نغمه های جانگداز دست خود کوتاه دارید از لب خاموش ما نعره ما می کند مهر خموشی را سپند خشت خم را در فلاخن می گذارد جوش ما پشتبانی چون سبو داریم در دیر مغان گو مزن دست نوازش آسمان بر دوش ما نیستی صائب حریف داغ های سینه سوز دست خود کوتاه دار از سینه پرجوش ما صائب تبریزی