صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۵۳: پنبه دامن می کشد از داغ مرهم سوز ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پنبه دامن می کشد از داغ مرهم سوز ما سینه می دزدد نسیم از باغ شبنم سوز ما در بیابانیم و از شوق طواف کعبه سوخت بال مرغان حرم را آه زمزم سوز ما یک جهان بی درد را در حلقه ماتم کشد چون کند گیسو پریشان آه ماتم سوز ما سوده الماس با آن جوهر ذاتی که هست تیغ نتواند شدن با زخم مرهم سوز ما با چراغ طور سر از یک گریبان بر زده است لاله شبنم گداز آه عالم سوز ما داغ ما صائب ز شمع طور روشن گشته است کی به یک طوفان و صد طوفان شود کم سوز ما؟ صائب تبریزی