صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۴۶: در گذر ای آسمان از وادی آزار ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در گذر ای آسمان از وادی آزار ما شیشه خود را مزن بر سنگ بی زنهار ما ناتوانانیم، اما کار چون بر سر فتد دود برمی آورد از مغز آتش خار ما لشکر خواب گران را قطره آبی بس است برحذر باش از شبیخون دل بیدار ما نیست از مردی، رساندن خانه ما را به آب عالمی آسوده اند از سایه دیوار ما صائب از بالین ما دشمن چسان خوشدل رود؟ سنگ را در گریه آرد ناله بیمار ما صائب تبریزی