صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۴۲: چون ندارد حرف ره در خلوت محجوب ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون ندارد حرف ره در خلوت محجوب ما پیچ و تاب بی قراری ها بود مکتوب ما پیش ما وصل لباسی پرده بیگانگی است چشم می پوشد ز بوی پیرهن یعقوب ما غیر تسلیم و رضا در وحشت آباد جهان کیست دیگر تا کند مکروه را مرغوب ما؟ تیغ را گردد زبان کند از سپر انداختن خصم غالب می شود ز افتادگی مغلوب ما از تلاش وصل بر ما زندگانی تلخ بود شد ز حسن عاقبت درد طلب مطلوب ما جذبه دریا دلیل سیل پا در گل بس است رهنما را می شمارد سنگ ره مجذوب ما هست در هر نقطه ای پوشیده صد طومار حرف سرسری چون خامه صائب مگذر از مکتوب ما صائب تبریزی