صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۱۷: نیست از داغ جنون پروا دل غم پیشه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست از داغ جنون پروا دل غم پیشه را دیده شیرست کرم شبچراغ این بیشه را راز عشق از دل تراوش می کند بی اختیار این شراب برق جولان می گدازد شیشه را پیر را طول امل بیش از جوان پیچید به هم می کند مطلق عنان خاک ملایم ریشه را نیست غافل عشق بی پروا ز مرگ کوهکن نقش شیرین می کند شیرین دهان تیشه را صائب از اندیشه موی میان غافل مباش کاین ره باریک نازک می کند اندیشه را صائب تبریزی