صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۹۸: از مروت نیست چیدن غنچه نشکفته را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از مروت نیست چیدن غنچه نشکفته را چون صدف کن پرده داری گوهر ناسفته را سینه اهل تعلق شاهراه تفرقه است میهمان باشد کثافت، خانه نارفته را در دل تنگ است فتح الباب ها عشاق را خنده ها در پرده باشد غنچه نشکفته را دیده بیدار نگذارد اگر پایی به پیش قطع کردن سخت دشوارست راه خفته را خودسران سررشته پرواز را گم می کنند سر مده در صید دل ها کاکل آشفته را پاک چون گردند دل ها، فیض نازل می شود می رسد از غیب مهمان، خانه های رفته را با سیه بختی شود آسان ره دور عدم می توان طی کرد در شب زود راه خفته را خامشی را رتبه بالا(تر) بود صائب ز نطق قدر و قیمت بیش باشد گوهر ناسفته را صائب تبریزی